อานิสงส์การปฏิบัติภิกษุไข้

ผู้ถาม ที่นี้อย่างคนป่วยเป็นพระ แล้วเราก็ปฏิบัติดูแลท่าน อานิสงส์จะเหมือนกับปฏิบัติพระพุทธเจ้าไหมครับ เพราะเคยได้อ่านในหนังสือพบมีตอนหนึ่งว่า “ผู้ใดปฏิบัติภิกษุไข้ ก็คล้ายกับปฏิบัติเราผู้ตถาคต"
หลวงพ่อ  ก็เหมือนกัน ปฏิบัติพระพุทธเจ้าก็อดนอน ปฏิบัติพระก็อดนอน
ผู้ถาม (หัวเราะ)
หลวงพ่อ  แต่ความจริงอานิสงส์มันไม่เท่ากันหรอก เพราะว่าอานิสงส์ของพระพุทธเจ้ากับพระอริยสงฆ์ทั้งหลายมันไม่เท่ากันอยู่แล้ว ใช่ไหม..ท่านบอกว่าคล้ายกับปฏิบัติเราก็เพราะว่าพระศาสนาจะทรงอยู่ได้ก็ต้องอาศัยพระสงฆ์ หากว่าทำให้พระสงฆ์อยู่ได้ก็เหมือนกับทำให้พระองค์อยู่ได้ ท่านเปรียบเทียบให้ฟังนะ
ผู้ถาม แล้วอย่างที่เขาบอกว่าพระอาพาธ หรือพระป่วยฉันข้าวเย็นได้ ต้องป่วยขนาดไหนครับ.?
หลวงพ่อ ความจริงป่วยธรรมดาคือ “ชิคัจฉา ปรมา โรคา” ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง มันหิวเมื่อไรกินเมื่อนั้น ของร้อนก็ได้ ของเย็นก็ได้ คุณถามข้าวเย็นนี่ คุณไม่ได้ถามเวลา
ผู้ถาม  คือไปเจอที่โรงพยาบาล ตอนเย็นก็ไปเอาเตาไฟฟ้ามานึ่งข้าวเหนียว แล้วก็หลนปลาร้ามาจิ้ม..?
หลวงพ่อ  ความจริงถ้าพระองค์ไหนป่วย เราก็พยาบาลพระองค์นั้นนะ ถ้าอาหารที่พระป่วยฉัน เราก็ฉันกับพระป่วยได้ น่าจะปฏิบัติบ่อยๆนะ
ผู้ถาม เอ..แล้วไม่เป็นอาบัติหรือครับ.?
หลวงพ่อ ดูเหมือนเคยพบในหนังสือเล่มไหนนะ ท่านบอกว่า อนุญาตเฉพาะน้ำข้าวต้มกับน้ำแกง เท่านั้นนะ ไม่ใช่เนื้อนะ เขาเอาข้าวต้มมาต้มให้เละ แล้วเอามาคั้น แต่ว่าอาจจะมีเนื้อติดอยู่บ้าง แต่มันไม่เป็นก้อนแล้วนะ กับข้าวก็คือน้ำแกง 

พออ่านหนังสือฉบับนั้นก็มีความรู้สึกเลยว่า พระพุทธเจ้าท่านมีความรอบคอบจริงๆ ถ้าปล่อยให้ฉันข้าวเม็ดนี่ไม่รอบคอบ อย่างฉันไม่ได้หม่ำข้าวเย็นมาหลายสิบปี ถ้าฉันเข้าไปเพิ่มโทษอีก คือท้องอืด อ่านหนังสือแล้วก็ไปนั่งใคร่ครวญดูว่าอันไหนมันจะถูก คิดว่าอันนี้แหละถูก เพราะพระท่านไม่พบกับอาหารตอนเย็นมานานใช่ไหม..ระบบการย่อยไม่ดี ถ้าเป็นน้ำนี่ไม่มีโทษ ไม่ต้องรอการย่อย ถ้าเป็นเนื้อนี่ไม่ไหวแน่ฉันไปโดนเข้าที ฉันป่วยที่โรงพยาบาล ไปเจอพระข้างๆห้องนั่งเข้าสมาธิอยู่ข้างตุ่มน้ำถามว่า“หลวงน้า เข้าสมาธิเรอะ”บอก “เปล่าครับ”“แล้วทำอะไรล่ะ.?”

“หมอเขาให้กินตอนเย็น ล่อเข้าไปพุงตื้อเลย” นอนไม่ลงก้มไม่ได้ เป็นฌานข้าวสุกไป นี่เป็นโทษ เห็นไหม..”

ผู้ถาม เรื่องอย่างนะครับ มีอยู่ครั้งหนึ่งไปทำบุญที่โรงพยาบาลสงฆ์ ตามธรรมดา ผมเคยไปถวายเสมอๆเอากระเพาะปลาบ้าง สุกี้ยากี้บ้าง โอวัลตินบ้างไปถวาย วันนั้นพลาดไปยังไงก็ไม่ทราบ พอเข้าไปถึงตึกพระอาพาธก็ประกาศ

“พระคุณเจ้าที่เคารพ ขอนิมนต์เตรียมถ้วยเตรียมชามไว้เจ้าข้า โยมจะเอากระเพาะพระมาถวาย”

พอประกาศไปเท่านั้นแหละ ปรากฏว่าไม่มีพระองค์ไหนหยิบชามเลย ปิดประตูหมดเลย

หลวงพ่อ  (หัวเราะ) “ท่านคงนึกนะ เอ..เอากระเพาะพระอะไรมาให้กูวะ สักวันหนึ่งกูคงโดน
ผู้ถาม เลยวันหลังต้องระวังหนัก

 

 

 

 

 

 

 

 

Free Web Hosting